Financieren met eigen vermogen

Eigen vermogen is het duurste kapitaal dat er is. Dit komt voornamelijk doordat het risico dat eigen vermogensverstrekkers lopen het hoogst is van alle verstrekkers van financiering. Bij een faillissement zijn het immers de eigen vermogensverstrekkers die hun claims als laatste in de hiërarchie van schuldeisers zien staan.

Rendement op eigen vermogen

Om een investering met eigen vermogen meer waard te laten worden, moet het eigen vermogen geïnvesteerd worden met een rendement op eigen vermogen hoger dan de kosten van eigen vermogen. Enkel winst maken hoeft dus niet te betekenen dat eigen vermogen meer waard wordt. Veel banken maken tegenwoordig bijvoorbeeld weer winst, maar hun aandelenkoers wordt verhandeld onder boekwaarde. Dit komt omdat de gemaakte winst lager is dan vereist op basis van de kosten van hun eigen vermogen. De kosten van eigen vermogen zijn voor iedere onderneming verschillend.

Wanneer het rendement op eigen vermogen niet hoger is dan de kosten van eigen vermogen verdient het aanbeveling dit te corrigeren. Dit kan bijvoorbeeld door gebruik te maken van andere financieringsvormen. Zo zou het kunnen zijn dat bepaalde bezittingen op de balans goed gebruikt kunnen worden als onderpand voor een bankfinanciering. Daar de berekende rente op een bankfinanciering meestal lager is dan het vereiste rendement op eigen vermogen en de betaalde rente ook nog eens aftrekbaar is van de belasting, kan het toevoegen van bankfinanciering en het onttrekken van een deel eigen vermogen het verschil betekenen tussen waarde verliezen of waarde creëren met het eigen vermogen van de onderneming.

Ook wanneer het rendement op eigen vermogen hoger is dan de kosten van eigen vermogen verdient het aanbeveling deze bandbreedte te vergroten. Zo kiezen voornamelijk investeerders voor het verder verhogen van het rendement op eigen vermogen omdat ze hun kapitaal op veel verschillende plekken ‘aan het werk’ kunnen zetten, waardoor ze algemeen gezien beter uit zijn.